سیستم گرمایشی مرغداری
نگهداری از طیور در سیستم های مدرن و صنعتی پرورش طیور نیازمند برقراری تمام الزامات برای رسیدن به حداکثر سلامت، رشد و عملکرد ممکن (تولید تخم مرغ و گوشت) است. یکی از الزامات اساسی برقراری دمای بهینه به دقیق ترین شکل ممکن و با پخش یکنواخت در محیط حرکت و زیست طیور است. به ویژه برای جوجه های یکروزه و جوجه های کم سن برقراری دمای مناسب در محیط پرورش جزو الزامات حیاتی است، زیرا آنها بدون وجود حمایت مادر و با توجه آماده نبودن برای حفظ دمای بدن خود می توانند به راحتی تحت تأثیر دمای نامناسب قرار گرفته و گله متحمل تلفات سنگینی شود.
عوامل مختلفی در تعیین دمای سالن نقش دارند که از مهم ترین آن ها مواردی مانند ساختمان سالن، عایق بندی سالن، سیستم تهویه سالن، گرمای تولید شده به واسطه حضور جوجه ها در سالن و البته سیستم گرمایشی مورد استفاده در سالن پرورش طیور است. سیستم گرمایشی از این جهت بسیار مهم است که علاوه بر ایجاد دمای مناسب از پیش از ورود جوجه ها به سالن تا زمان رسیدن آنها به رشد و بلوغ لازمه و خروج آن ها از سالن، در فصول سرد سال یا اقلیم های سردسیر باید بتواند به خوبی و با بهترین راندمان مصرف سوخت و سایر هزینه ها دمای مناسب را در مقابل برودت محیط بیرون حفظ کند.
از طرف دیگر، سیستم تهویه باید برای خروج رطوبت مازاد تولید شده در محیط سالن و گازهای مضری که در سالن ایجاد می شود (به ویژه آمونیاک، دی اکسید کربن و احتمالاً منو اکسید کربن و...) در طول دوره پرورش کار کند. این خود باعث خروج بخشی از گرمای سالن از محیط می شود و به همین جهت است که سیستم گرمایشی به عنوان مکمل حیاتی سیستم تهویه، تقریباً تمام طول سال و تمام طول دوره پرورش (به خصوص در فصول سردتر سال) با درجات مختلف به کار خود ادامه می دهد. با توجه به اهمیت استراتژیک سیستم های گرمایشی سالن است که هر مرغدار، هر یک از پرسنل مرغداری یا هر فردی که تمایل به شروع کسب و کار در حوزه پرورش و خوراک طیور (چه گوشتی و چه تخم گذار) دارد، باید حداقل اطلاعاتی که لازم است را در زمینه انواع و نحوه کار سیستم های گرمایشی قابل استفاده در سالن های پرورش طیور کسب کند.
سیستم گرمایش مرغداری چگونه کار می کند؟
گرما به سه روش در محیط انتقال دارد که شامل انتقال از طریق رسانش (مواد عمدتاً جامد مانند فلزات یا مصالح دیوار و ساختمان سالن)، از طریق همرفت (انتقال از طریق گازهای محیط که در اینجا منظور از طریق هوای محیط است) و از طریق تابش (به عنوان مثال اشعه نور خورشید یا انواع مختلف لامپ های حرارتی و...) می شود. نمونه های انرژی تابشی که امروزه بیش از قبل برای گرمایش سالن ها مورد توجه قرار گرفته می تواند نور خورشید، گرمای ساطع شده از آتش و حتی تابش مادون قرمز ساطع شده از بدن انسان و حیوانات را شامل شود که مقدار آن وابسته به دمای منبع تولید آن است و با افزایش دمای منبع آن، انرژی بیشتری از سطح آن آزاد می شود.
سیستم های گرمایشی رایج در صنعت طیور یا تأمین گرما یکی از این سه طریق را در دستورکار قرار می دهند یا ترکیبی از این روش ها را بکار می برند. عموماً سیستم های گرمایشی یک منبع انرژی مانند گاز، گازوئیل یا برق دارند که به دستگاه گرماساز انرژی می رساند. دستگاه گرماساز نیز یا به طور مستقیم در سالن مستقر و گرما را پخش می کند یا در محلی جدا از سالن مستقر است و گرمای تولیدی توسط آن با شبکه ای از لوله ها به سالن منتقل می شود. سیستم گرمایشی می تواند ضمائمی مانند فن ها، سنسورها و تنظیم کننده ها و یک تابلوی برق یا سیستم کنترلی هوشمند و رایانه ای را نیز در کنار خود داشته باشد.
سیستم گرمایشی سنتی و مدرن در مرغداری
سیستم های گرمایشی قدیمی تر که به شکل گسترده ای هنوز در بسیاری از واحدهای پرورش طیور کشور مشغول به کار هستند دارای مزایای خاص خود هستند اما در کنار استهلاک و عمر بالایی که دارند از فن آوری های نوینی که می توانند در خدمت بهبود دقت، راندمان، عملکرد و کاهش هزینه های مختلف مانند هزینه سوخت و نیروی انسانی باشند، محروم هستند. سیستم های مدرن و نوین گرمایشی گرچه ممکن است هنوز کمتر شناخته شده باشند و در نتیجه چالش های محتمل در مورد آن ها هنوز کاملاً مشخص نباشد، اما به دلیل برخورداری از فن آوری های نوینی مانند انواع سنجشگرها یا سنسورهای محیطی با دقت بالاتر و سیستم های گرماساز کم هزینه تر و متکی به انرژی های پاک در کنار سایر مزایای محتمل نباید از آن ها غفلت شود.
می توان با کسب نظر از مشاور متخصص در زمینه فن آوری های نوین تأسیسات، تهویه و گرمایش در صنعت طیور نسبت به تغییر و تبدیل سیستم های قدیمی تر به سیستم های جدیدتر یا در صورت امکان مکمل نمودن سیستم های موجود با سیستم های نوین و مناسب برای پوشش دادن نقاط ضعف استفاده نمود.
انواع سیستم گرمایشی مرغداری
سیستم های گرمایشی رایج در صنعت طیور به دو گروه عمده تقسیم می شوند که سیستم های گرمایش موضعی یا نقطه ای و سیستم های گرمایش از طریق همرفت یا اشعه گرمایی را شامل می شود. سیستم های گرمایش نقطه ای (موضعی) می توانند تنها یک محدوده کوچک شامل محل تجمع تعداد محدودی از جوجه ها و کمی از اطراف آن را پوشش دهند، اما سیستم های گرمایشی وسیع تر می توانند محیط های بازتر (البته در سالن های پرورش سیستم بسته) را مورد گرمایش قرار دهند. انتقال گرما از طریق این سیستم ها عمدتاً به صورت همرفتی (گرم نمودن هوای محیط) انجام می شود و کل یک فضای بسته مشخص و بزرگ را پوشش می دهند.
سیستم های گرمایشی مورد استفاده در محیط هایی مانند سالن های مرغداری (سیستم های غیرنقطه ای یا غیرموضعی) که برای پوشش دادن کل فضای یک سالن بسته مرغداری استفاده می شوند و دو نوع تابشی یا همرفتی را شامل می شوند دارای مزایا و چالش های خاص خود هستند که در ادامه توضیح بیشتری داده خواهد شد.
-
سیستم های گرمایشی همرفتی یا گرم کننده هوای محیط:
این سیستم ها بسیار رایج هستند و می توان گفت سیستم های موفقی هم هستند، اما کار نسبتاً سختی برای هدایت گرما به سمت کف و گرم کردن بستر دارند. فراهم نمودن گرمای کافی در نزدیک زمین و در بستر (پوشیده شده با پوشال یا رول بستر مرغداری) از این جهت حیاتی است که برای جوجه های یکروزه بعد از ورود به سالن پرورش و در چند روز اول پس از خروج از تخم که بسیار در برابر دمای نامناسب محیط حساس هستند، دمای مناسب ایجاد شود. همچنین، بخش قابل توجهی از دمای ایجاد شده در هوای محیط می تواند با کارکرد ناگزیر سیستم تهویه جهت سالم سازی هوای محیط از سالن خارج شود و نیاز به مصرف انرژی مجدد برای جایگزینی آن بوجود آید.
البته این سیستم ها به دلیل فراوانی تجهیزات، قطعات، متخصصین نگهداری و تعمیر آن ها و البته آشنایی بالاتر مرغداران به دلیل قدمت حضور در صنعت طیور از سهولت بالایی در تهیه و استفاده برخوردارند. همچنین، می توان در ترکیب با سیستم های دیگر نیز از این سیستم و مزایای آن بهره مند شد. البته باید برای هر سالن مرغداری با توجه به شرایط خاص آن سالن و محیط جغرافیایی آن به طور اختصاصی در مورد تجهیزات مرغداری، به خصوص سیستم گرمایشی مناسب آن تصمیم گیری شود.
-
سیستم های گرمایشی تابشی یا گرم کننده با اشعه گرمایی:
این دسته از سیستم های گرمایشی برای گرم کردن محیط نزدیک به کف سالن و بستر جوجه ها سیستم های مطمئن تری هستند. این سیستم ها انرژی تابشی که در هوا بر روی امواج الکترومغناطیسی حرکت می کند و باید با یک جسم در تماس باشد تا اثر گرمایی داشته باشد را مورد استفاده قرار می دهند.
بر همین اساس، سیستم های گرمایشی تابشی مورد استفاده در مرغداری ها به دو صورت دمای محیطی مناسب برای جوجه ها و مرغ ها ایجاد می کنند. در وهله نخست خود جوجه ها به طور مستقیم انرژی ساطع شده از گرماساز را جذب می کنند و در مرحله بعدی مواد بستر و کف سالن انرژی را جذب نموده و جوجه ها را گرم می کند.
چالش سیستم های تابشی این است که دمای محیط در ارتفاع قد جوجه ها و در سرتاسر سالن یکنواخت نخواهد بود و با فاصله گرفتن از مجاورت منبع اصلی گرمایی بین 5 تا حتی 10 درجه سانتی گراد می تواند دما پایین تر بیاید. پس باید به گرادیان دما یا نوسان دمای ایجاد شده توسط هر نوع از بخاری های تابشی در طراحی سیستم گرمایشی حاوی این بخاری ها برای سالن پرورش طیور توجه کافی شود و از مشاور متخصص در این زمینه کمک لازمه گرفته شود.
با توجه به توضیحاتی که در مورد این دو نوع عمده از سیستم های گرمایشی رایج در مرغداری ها داده شد، از بین انتخاب های بسیار متنوعی که در بازار تأسیسات گرمایشی برای گرم کردن سالن پرورش طیور قابل یافت هستند، چهار نوع از هیترها یا گرماسازها شامل انواع کوره ای، موشکی یا جت هیترها (جت مسترها)، مادون قرمز و گرمایش از کف بیشتر مورد توجه و بحث در میان مرغداران و متخصصان این سیستم ها قرار دارند که در ادامه بیشتر توضیح داده خواهند شد.
-
هیترهای کوره ای
گرماسازهای مشعلی (هیترهای کوره ای) از سوختن گاز یا سایر سوخت های فسیلی مانند گازوئیل برای گرم کردن هوای ورودی به دیگ فلزی دستگاه گرماساز استفاده می نماید، سپس هوای گرم شده را با فشار ایجاد شده توسط فن دستگاه به روش همرفتی به داخل سالن می دمند و باعث گرم شدن سالن مرغداری می شوند. این سیستم علاوه بر مشعل، دیگ فلزی و فن دمده دارای ضمائمی مانند مجموعه لوله کشی های لازمه، تابلوی کنترلی و تابلوی برق، ترموستات و احتمالاً سنجشگرها یا سنسورهای دیگر در انواع پیشرفته تر از این نوع هیترها است.
این سیستم گرمایش که در سیستم های تهویه تونلی به عنوان مکمل گرمایشی آن بسیار رایج است همان چالش های سیستم های گرمایش همرفتی را که به آنها اشاره شد، در بردارد. همچنین با توجه به فن آوری های نسبتاً قدیمی که در این نوع دستگاه ها استفاده شده و پرمصرف بودن قسمت عمده ای از این سیستم ها، می تواند عامل تحمیل هزینه بالایی به مدیران مرغداری ها (به ویژه از نظر هزینه سوخت مصرفی) باشد. در عین حال باید اطمینان حاصل شود که گازهای حاصل از احتراق در کوره به هر دلیلی به سالن نشت نکند یا از اکسیژن سالن برای اشتعال استفاده نکند (به وسیله قراردادن کابینت و کورة احتراق در محل مطمئنی بیرون از سالن).
همان طور که اشاره شد هیترهای کوره ای یا مشعلی از قدیم در مرغداری های ایران رایج بوده که عمدتاً مشعل های آن ها دوگانه سوز است. همچنین قابل ذکر است که هیترهای مشعلی رایج در بازار ایران دارای طیف متنوعی از ظرفیت و قدرت گرمادهی به سالن (بین حدود 50 تا 700 هزار کیلوکالری در ساعت) است. این سیستم به دلیل هزینه اولیه نسبتاً مناسب برای راه اندازی در مقایسه با سیستم های جدیدتر، هزینه کمتر و دسترسی بیشتر به موارد مورد نیاز برای نگهداری و تعمیر و در مجموع مناسب تر بودن برای مناطق دورافتاده تر و کم برخوردار هنوز هم بسیار رایج است.
-
هیترهای جت یا هیترهای موشکی
هیترهای جت مستر یا موشکی که نوع جدیدتری از گرماسازهای مورد استفاده در مرغداری ها هستند، ساختاری استوانه ای دارند که معمولاً در ارتفاعی بالاتر از کف سالن یا عمدتاً در سقف نصب می شوند. این هیترها نیز در بازار ایران دارای انواع مختلفی از نظر توان تولیدی و قدرت آن ها یا منبع انرژی مصرفی (نفت، گاز، گازوئیل یا برق) هستند. جت هیترها برای محیط هایی که به گرمای بدون ریسک ایجاد آلودگی در محیط نیاز دارند (از جمله گلخانه ها یا مرغداری ها) کاربرد بالایی دارند و با داشتن سنسورها یا سنجشگرهای حرارتی جهت تنظیم زمان کارکرد یا عدم کارکرد دستگاه باعث افزایش دقت گرمایش و کاهش نیاز به نیروی انسانی برای تنظیم گرمایش (در نتیجه کاهش هزینه و خطای نیروی انسانی) می شوند.
استفاده از نوع اگزوز دار این گروه از هیترها برای مرغداری ها به طور اکید مورد توصیه توسط متخصصین است تا گازهای تولیدی ناشی از سوخت مصرفی آن ها به بیرون از سالن انتقال یابد. لوله هایی جهت تأمین اکسیژن برای این هیترها نیز در سالن مرغداری ها باید تعبیه شوند. انواع پرتابل یا قابل حمل نیز از هیترهای موشکی یا جت هیترها وجود دارند که می توان از آن ها برای گرمایش نقاط محروم مانده از گرمایش در سالن (به ویژه نقاط کور مانند نقاط انتهای سالن) استفاده نمود. با توجه به جزئیاتی مانند آن ها که گفته شد، باید برای تعیین نوع جت هیتر مناسب، قدرت و توان آن و تعداد مورد نیاز برای هر سالن و سالن موارد جنبی مورد نیاز از افراد و مجموعه های متخصص کسب مشورت نمود.
-
هیترها یا گرماسازهای مادون قرمز
گرماسازهای مادون قرمز معمولاً جزو سیستم های گرمایشی موضعی (نقطه ای) حساب می شوند که همان طور که گفته شد مزایا و چالش های خاص خود را دارند. تحقیقاتی که در سال های اخیر منتشر شده نشان داده که گرمایش مادون قرمز دارای مزیت هایی مانند بهبود ضریب تبدیل و عملکرد تولیدی در برابر انواع دیگر گرمایش محیط هستند. شاید به همین دلیل سیستم گرمایشی مادون قرمز گسترش نسبتاً بالایی در کشورهای پیشرفته داشته است.
انواعی از سیستم های گرمایش سالن یا مادرمصنوعی نوع مادون قرمز در بازار قابل یافت هستند که از جنس فلز مناسب در ساخت لوله های گرماساز آن ها استفاده شده و اشعه گرمادهنده تولید شده به وسیله این دستگاه ها با انعکاس توسط صفحات انعکاسی تعبیه شده در بالای این لوله ها به سمت بستر جوجه ها بازتابیده می شود. لازم به ذکر است که هر سیستم گرماساز باید با نظر افراد متخصص در پرورش طیور و تأسیسات سالن های پرورش انتخاب و تهیه شود تا همه جوانب مورد نیاز برای هر سالن (به طور اختصاصی) از قبل سنجیده شده باشد.
-
سیستم گرمایش از کف
سامانه های گرمایش از کف نیز جزو انواع نسبتاً جدید از سیستم های گرمایشی هستند و گفته شده که اولین بار از صنعت گرمایش منازل و محیط های انسانی به صنعت طیور گسترش یافته اند. البته هنوز هم بحث در مورد مزایا و چالش های این نوع از سیستم های گرمایشی داغ است. تعبیه این سیستم ها در سالن های پرورش طیور نسبت به سایر سیستم ها هنوز گران و هزینه بر ارزیابی می شود و در صورت نیاز به عیب یابی و تعمیر با توجه به نیاز به شکافتن کف سالن می تواند به ویژه در زمان حضور طیور در سالن نسبت به سایر سیستم ها تعمیر و راه اندازی مجدد آن دردسرساز شود.
گرچه انتقال مستقیم گرما از طریق این سیستم به کف سالن و بستر برای جوجه های یکروزه و سایر جوجه های کم سن یک مزیت مهم به نظر می رسد؛ اما اگر گرمای این سیستم مازاد بر نیاز باشد می تواند به مشکلاتی مانند تبخیر بیش از حد و خشکی بستر و حتی ایجاد سوختگی در جوجه ها (به ویژه کف پای جوجه ها) و عواقب بعدی آن شود. گرچه گرمایش محیط بستر و نزدیک به آن برای جوجه های کم سن بسیار مهم است، اما باید به گرم شدن پشت بدن و اندامی مانند ریه ها و کلیه ها و سایر اندام حیاتی نزدیک به پشت نیز در جوجه ها توجه شود که با سیستم گرمایش از کف نیاز به دقت بیشتر به آن و احتمالاً تعبیه سایر انواع گرماسازها به عنوان مکمل آن وجود خواهد داشت.
اکنون که از چالش های محتمل در این سیستم سخن به میان آمد، مزایایی مانند گرم کردن مستقیم و یکنواخت سطح استقرار جوجه ها (کف و نزدیک به کف سالن) و در نتیجه جلوگیری از تجمع جوجه در یک نقطه و کاهش احتمال هم نوع خواری (کانیبالیسم)، عدم نیاز به فن برای پخش گرما در سالن و کاهش احتمال بروز و پخش بیماری های تنفسی در سالن، کاهش بروز مشکل خیسی و رطوبت بستر و عواقب آن، تقریباً به صفر رسیدن احتمال مسمومیت به وسیله آلاینده های ناشی از گرمایش و کاهش مصرف انرژی نسبت به برخی روش های گرمایش دیگر و... نیز برای این سیستم قابل ذکر است.
همان طور که از نام آن (گرمایش از کف) مشخص است، متشکل از شبکه لوله های کار گذاشته شده در زیر کف سالن پرورش طیور است و آب گرم شده توسط آب گرم کن مستقر در بیرون سالن (پکیج یا موتورخانه بسته به وسعت محیط و سوخت دردسترس) به درون این شبکه تزریق می شود تا گرمایش رسانشی و همرفتی در کف و محیط زندگی جوجه ها ایجاد شود. البته به جای لوله های حاوی آب گرم از شبکه المنت های برقی نیز می توان برای سیستم گرمایش از کف استفاده نمود تا احتمال ایجاد دردسرهای ناشی از نشتی آب از لوله و تعمیر آن به ویژه در زمان حضور طیور در سالن و همچنین مشکل عدم دسترسی به سوخت ارزان برای گرم نمودن آب رفع شود.
استفاده از سیستم المنت ها به جای لوله های حاوی آب گرم برای فارم های بسیار بزرگ مستلزم بهره مندی از سیستم های تولید برق خورشیدی یا بادی یا تولید برق با سوخت تولیدی یا همان کود مرغی تولیدی خود سالن (خودکفایی در تولید برق) است تا هزینه برق مصرفی مشکل ساز نشود.
نکته مهم دیگری که باید در مورد گرمایش سالن مدنظر قرار داد این است که در موقع ورود جوجه ها به سالن باید دمای مناسب در سالن و به ویژه کف و بستر سالن برقرار باشد. به ویژه باید توجه شود که سیستم هایی مانند گرمایش از کف به کندی محیط را به دمای مناسب می رسانند، پس باید حداقل 24 ساعت به سیستم گرمایشی زمان داد تا قبل از ورود جوجه های یکروزه به سالن پرورش دمای مناسب را ایجاد کند. همچنین، در بیشتر مواقع ممکن است برای گرمایش بهینه سالن (به ویژه وقتی سیستمی مثل گرمایش از کف به عنوان سیستم پایه در نظر گرفته شده) از سیستم های ترکیبی مانند ترکیب گرمایش از کف و جت هیتر استفاده شود.
ویژگی های بهترین سیستم های گرمایشی مرغداری
هنگام خرید سیستم گرمایشی برای مرغداری باید به این عوامل توجه ویژه ای داشت. مواردی مانند میزان سرمایه مورد نیاز، میزان ریسک خرابی و آتش سوزی و سایر موارد ایمنی، هزینه های گرمایش در هر سیستم، هزینه ها و الزامات حفظ و نگهداری از سیستم گرمایش، نحوه و میزان توزیع گرما در محیط، انعطاف پذیری سیستم با توجه به تغییر شرایط و میزان تنظیم پذیری سیستم، عملکرد و ظرفیت سیستم را باید در انتخاب و خرید سیستم گرمایش برای مرغداری مورد توجه قرار داد.
سیستم هایی که از لحاظ مجموع این موارد دارای بهترین شرایط برای مرغدار باشند را می توان به عنوان بهترین سیستم برای سالن آن مرغدار در نظر گرفت که با اخذ مشورت از متخصین مجرب و معتبر در حوزه تأسیسات مرغداری و به ویژه سیستم های گرمایشی مرغداری ها می توان با اطمینان بالایی انتخاب را انجام داد. وب سایت مرغابی یک مرجع جامع برای مقایسه بین گزینه های مختلف از لحاظ موارد فوق با سهولت بالا و دسترسی همیشگی است و همزمان با آن می توان از بین ارائه دهندگان خدمات مشاوره یا موارد کمک آموزشی (کتاب، سی دی و...) مربوطه نیز جهت انتخاب بهتر کمک گرفت.
مزایای استفاده از سیستم گرمایشی مرغداری
استفاده از سیستم گرمایشی مناسب در سالن به ویژه در پرورش طیور صنعتی و مدرن نه یک مزیت که یک الزام اساسی است. اگر سیستم گرمایشی مناسبی انتخاب شود که با حداقل هزینه و استهلاک ممکن سالن را به دمای مناسب برساند و با حداقل نیاز به استفاده از نیروی انسانی و حداقل خطای محتمل در کارکرد این دما را حفظ کند، به وضوح تأثیر خود را بر سلامت و عملکرد طیور درون سالن و به خصوص جوجه های یکروزه و کم سن نشان می دهد.
سیستم گرمایشی و سیستم تهویه در کنار ساختمان مرغداری مثلت حیاتی برای ایجاد شرایط محیطی (ambience) بهینه برای جوجه ها و مرغ ها هستند که باعث ایجاد دما و رطوبت مناسب و جلوگیری از آلودگی هوای سالن می شوند. سیستم گرمایشی مدرن و مناسب علاوه بر جلوگیری از تلفات و افت تولید ناشی از دمای پایین محیط، در رشد عملکرد بهینه گله های گوشتی و تخم گذار بسیار مؤثر است و با اینکه شاید هزینه اولیه آن بالا به نظر برسد، اما می تواند در طول عمر اقتصادی خود و سالن پرورش طیور با کاهش هزینه ها (دارو ها، خدمات درمانی و...) و تلفات ناشی از دما و رطوبت نامناسب و آلودگی محیط سالن و حتی مشکلات بستر هزینه خود را جبران کند و بیلان مالی مثبت از خود به جا گذارد.
جمع بندی
همان طور که در این مطلب مشاهده شد، انواع متنوعی از سیستم های گرمایش با مزایا و چالش های خاص هرکدام قابل تهیه و استفاده برای سالن های پرورش طیور هستند. حتی پیشنهاد شده که می توان از سیستم های ترکیبی جهت پوشش دادن نقاط ضعف استفاده کرد که بر پیچیدگی موضوع می افزاید. سیستم های قدیمی تر دارای سهولت استفاده و دسترسی بیشتر و بهتر به قطعات و خدمات لازمه هستند، اما به دلیل فن آوری قدیمی تر ممکن است دارای راندمان و دقت کمتر، هزینه بالاتر (به ویژه برای انرژی مصرفی) و سایر چالش های محتمل باشند.
سیستم های جدیدتر دارای فن آوری های بالاتر و جدیدتری هستند که بر روی کاهش هزینه و هدررفت انرژی، بهبود دقت و کارایی، افزایش طول عمر و... متمرکز هستند، اما به دلیل تازه وارد بودن و شناخت کمتر از آنها در بازار ممکن است دارای چالش های پیش بینی نشده یا مشکلاتی مانند کمبود قطعات و خدمات فنی در بازار باشند. به این دلایل و به دلیل نقش حیاتی سیستم گرمایش در سالن های صنعتی پرورش طیور باید وقت و دقت کافی را برای بررسی و مقایسه بین گزینه های دردسترس در بازار اختصاص داد تا بهترین گزینه انتخاب و تهیه شوند. به خصوص که ممکن است تعویض و رفع عیب برخی از انواع سیستم های گرمایشی مستلزم هزینه و تخریب یا اختلال در تولید در واحدهای پرورش طیور باشد تا حتی رفع کامل عیوب امکان پذیر نباشد.
